Ervaringsverhalen
Angela
Angela heeft afgelopen jaar een IPS-traject doorlopen bij Roads en is daar zeer tevreden over.
” Als ik anderen zou adviseren over een IPS traject, kan ik alleen maar aanraden om het te doen.”
Kun je iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Angela, ik ben 34 jaar oud, heb twee kinderen en woon in Amsterdam. In mijn vrije tijd hou ik van koken en muziek.
Hoe ben je bij Roads terecht gekomen?
Dat is gebeurd via Jellinek. Ik zat in de ziektewet i.v.m. een enkelblessure. Dat was gebeurd toen ik werkzaam was in een café als bardame. Toen ik hierdoor niet meer kon werken stond mijn leven ineens helemaal stil. Ik was voorheen altijd heel druk en opeens viel dat weg. Dat werd mij mentaal heel zwaar. Ik heb toen redelijk snel aan de bel getrokken en aangegeven dat ik een bepaalde dagbesteding nodig had. Structuur is voor mij belangrijk. Als ik dat niet heb, kom ik gewoon niet goed uit de verf.
Bij mijn toenmalige werkgever heb ik aangegeven dat ik niet meer terug wilde komen. Ik zag mezelf niet meer in de horeca werken en toen ben ik ziek uit dienst gegaan. Vervolgens ben ik het traject bij Roads gestart met mijn coach.
Kun je wat vertellen over jouw traject?
In het begin wist ik eigenlijk niet zo goed wat het in hield. Maar vanaf het begin had ik een klik met mijn coach. Ze begreep me en wist hoe ze met mij moest omgaan. Gedurende het traject liepen we tegen wat zaken aan en onze communicatie was altijd open en eerlijk. Als ik een keer geen zin had of rust nodig had dan kon ik dat gewoon aangeven. Die vrijheid en het respect was heel prettig. Ze wilde me vooral kansen geven en dat voelde heel goed. Het doel was natuurlijk begeleiden naar werk maar door de coronacrisis is dit nu nog even niet gelukt. Ik was via Roads een tijd terug wel aan een baan gekomen als contentmanager. Helaas staat dit even on hold.
Wat betekent werk voor jou?
Als ik niets doe, word ik snel lamlendig. Werk geeft me zelfvertrouwen en ik heb het echt nodig. Ik word gelukkig van werken. Die tijd niets doen tijdens mijn ziekteverlof was wel echt even nodig om bij te komen. Ik merkte toen ook dat ik tegen een burn-out aan zat. Ik denderde altijd maar door.
Tijdens mijn traject vond ik het wel belangrijk bezig te blijven en toen ben ik begonnen met filmen. Dat was een droom van mij en door de support van mijn coach ben ik ermee gestart.
Ben je open geweest over je traject richting je naasten?
Jazeker, ik was hier altijd open over binnen mijn omgeving. Als je wilt veranderen en groeien is het cruciaal om dit ook te delen. Als je aangeeft waar je mee worstelt dan kunnen mensen je ook sneller helpen.
Hoe zou je jouw traject samenvatten?
Het was voor mij echt life changing. Vooral de goede band met mijn coach was daar een key factor in. Zij begreep mij volkomen en ik voelde me veilig bij haar. Als ik anderen zou adviseren over een IPS traject, kan ik alleen maar aanraden om het te doen. Als ik anderen zou adviseren over een IPS traject, kan ik alleen maar aanraden om het te doen. Als je eraan begint, ben zo transparant en eerlijk mogelijk. Dat is altijd het beste.
Stel dat je nu een baan krijgt, zou je dan open zijn over wat je hebt doorlopen?
Op zich ben ik heel privé dus dat zou ik niet zo snel doen. Maar als er een situatie is waarin het wel goed is om het te delen zou ik dat wel doen.
Wat zijn nu je toekomstplannen?
Hopelijk kan ik alsnog beginnen bij die leuke baan. Verder ben ik spiritueel ingesteld en mediteer ik veel. Dat wil ik blijven doen en houdt me in balans en geeft me rust. Van de therapieën die ik heb gevolgd was het traject bij Roads een van de fijnste ervaringen.
Angela is een gefingeerde naam, in verband met de privacy van de geïnterviewde.
Ook re-integreren met de hulp van een eigen coach?
De coach van Roads helpt je met persoonlijke aandacht. Menselijk, en tóch doelgericht.
Plan een kennismakingSascha
“Door het netwerk van mijn re-integratieadviseur heb ik twee werkervaringsplekken bemachtigd, waarvan één nu is uitgemond in een baan!”
“Via de arbeidsdeskundige van de Arbodienst hoorde ik over Roads. Het eerste contact met Roads was een netwerkgesprek met mijn re-integratieadviseur Henriëtte. Tijdens het gesprek gingen we samen oriënteren op wat voor soort banen ik leuk vond.”
Het re-integratietraject bij Roads
“Ik had om de tijd afspraken met mijn re-integratieadviseur. Het is fijn te weten dat er iemand met je mee kan denken. Ik vond het bijvoorbeeld erg prettig dat mijn re-integratieadviseur mee ging naar het UWV, omdat het een hele nieuwe en uitzonderlijke situatie was voor mij. Het netwerk van mijn re-integratieadviseur heeft mij geholpen om diverse ingangen bij organisaties te hebben. Mede door Roads is mijn CV mooi vormgegeven door het gebruik van grafische programma’s. De sociale firma Print & Pixels heeft dit voor mij gedaan.”
Succesvolle re-integratie
“Door het stellen van de juiste vragen sta je als cliënt stil bij hoe het met je gaat en hoe dit zich verhoudt met werk. Door het netwerk van mijn re-integratieadviseur heb ik twee werkervaringsplekken bemachtigd, waarvan één nu is uitgemond in een baan! Wat ik anders doe dan vroeger? Het re-integratietraject bij Roads heeft mij nieuwe inzichten gegeven. Ik werk iets minder hard en werk niet meer in het weekend. Er is een betere balans tussen werk en privéleven. Werkplezier betekent voor mij afwisseling, autonomie, een gevoel van voldoening en contact met collega’s.”
Begeleiding door Roads
“De begeleiding bij Roads heb ik ervaren als heel fijn. De re-integratieadviseur wil altijd meedenken en houdt rekening met jouw specifieke situatie. Heel waardevol dat Henriëtte mee ging naar het UWV. Welke tips wil ik delen? Kijk wat bij je past en ga op dat spoor verder. Blijf proberen, want er komt uiteindelijk zeker iets op je pas wat bij jou en jouw kwaliteiten past!”
Sascha is een gefingeerde naam, in verband met de privacy van de geïnterviewde.
Brenda
“Het re-integratietraject bij Roads heeft mij meer zelfvertrouwen gegeven!”
“Ik ben bij Roads terecht gekomen doordat ik vastliep op mijn werk. Na een goed gesprek met de arbeidsdeskundige hebben we er gezamenlijk voor gekozen om met iemand bij Roads te gaan praten. Re-integratie was erg moeilijk voor me. Mijn zelfbeeld was verstoord en ik was redelijk in paniek en onzeker.”
Het re-integratietraject bij Roads
“Het eerste contact verliep per mail, vervolgens heb ik een afspraak gemaakt met mijn coach. We zijn met elkaar in gesprek gegaan en ik kon zonder druk of vooroordeel mijn verhaal doen. Ik vond dit heel lastig en wist mij geen raad, maar ik kreeg de ruimte om vertrouwen te krijgen in het re-integratietraject. Het traject was gericht op re-integratie tweede spoor. Door middel van beroepstesten, netwerkgesprekken en vrijwilligerswerk wist ik uiteindelijk welke richting ik op wilde gaan.”
Ondersteuning beroepsoriëntatie
“Het belang van netwerkgesprekken en testen zijn hierin bepalend geweest. Deze gesprekken gaven mij een goed gevoel en hierdoor kreeg ik duidelijkheid in de richting die ik op wilde. Door het verrichten van vrijwilligerswerk kreeg ik meer zelfvertrouwen en kwam ik langzaam weer op gang in het arbeidsproces. Mijn coach stelde voor om vrijwilligerswerk te gaan doen bij een bedrijf dat perfect aansloot op mijn behoefte. Een veilige omgeving waar ik kon herstellen en tegelijkertijd de ruimte kreeg om te werken aan mijn persoonlijke doelen. De begeleider was bekend met Roads en na een kennismakingsgesprek kon ik hier aan de slag als ‘volwaardig” lid van het team. Dat was voor mij erg belangrijk en heeft een enorme boost gegeven aan mijn herstel op de arbeidsmarkt. Ik kreeg weer motivatie en durfde zelf bedrijven te benaderen.”
Succesvolle re-integratie
“Het re-integratietraject bij Roads heeft mij meer zelfvertrouwen gegeven! De samenwerking met mijn coach verliep goed waardoor ik mij kon openstellen. Mede door het re-integratietraject sta ik anders in het leven. In mijn privéleven, maar ook binnen mijn werk. Ik heb mijzelf goed leren kennen en ook weet ik mijn grenzen aan te geven. Ik heb na mijn onderzoek besloten om het roer volledig om te gooien en mij te laten omscholen. Een jaar later gaat het nog steeds heel goed. Studeren gaat prima en ook binnen mijn werk heb ik de juiste keuze gemaakt. Hoe moeilijk dat ook was. Werkplezier betekent voor mij doen waar je gelukkig van wordt en waar je voldoening uit haalt. En dat is wat ik nu doe.”
Begeleiding Roads
“De begeleiding bij Roads heb ik ervaren als no-nonsense en heel eerlijk. Mijn coach was onbevooroordeeld en was er als je haar nodig had. Zoals mijn coach altijd heeft gezegd: ‘Ik ga je niet aan de hand meenemen, maar zit wel achterop als je mij nodig hebt”. Deze benadering is heel fijn en geef je uiteindelijk het vertrouwen dat je nodig hebt om weer aan de slag te kunnen op de arbeidsmarkt. Aan de hand van mijn sterke punten en valkuilen zijn we samen op zoek gegaan. Natuurlijk heb ik de stap zelf gemaakt om uiteindelijk te gaan doen wat ik nu doe, maar dit zou zeker niet gelukt zijn zonder het traject bij Roads. Zij geven je handvatten en inzichten in de mogelijkheden die er zijn. En niet onbelangrijk: er is begrip. Bij Roads draait het niet om de cliënt zo snel mogelijk weer aan het werk te krijgen. Het contact met de coach verliep prima. Via de e-mail of de telefoon werd er vrij snel gereageerd. De gesprekken waren constructief en eerlijk.”
Tips
“Toen mij werd voorgesteld om naar Roads te gaan raakte ik in blinde paniek. Ik voelde alles door mijn vingers glippen. Het idee dat ik een 2e spoortraject “moest” gaan volgen gaf mij het gevoel dat men van mij af wilde. Door Roads en natuurlijk ook door mijn vorige werkgever ben ik tot bepaalde inzichten gekomen. Bijvoorbeeld dat aan jezelf werken en op de arbeidsmarkt weer lekker meedraaien helemaal niet slecht is. Ik zou dit werk nooit hebben uitgevoerd zonder de begeleiding van Roads. Ik wil mijn trajectcoach en haar benadering hier dan ook nogmaals voor bedanken. Als iemand dezelfde paniek zou voelen weet dan dat deze paniek voorbijgaat. Roads begrijpt deze als geen ander en wil je graag verder helpen. Tot slot hebben ook het voeren van netwerkgesprekken en het doen van vrijwilligerswerk mij enorm geholpen om het vertrouwen weer te vinden.”
Brenda is een gefingeerde naam, in verband met de privacy van de geïnterviewde.
Ook re-integreren met de hulp van een eigen coach?
De coach van Roads helpt je met persoonlijke aandacht. Menselijk, en tóch doelgericht.
Plan een kennismakingMert
Mert heeft een IPS-traject gevolgd bij Roads en kijkt daar met een tevreden gevoel op terug.
“Werk betekent voor mij zelfacceptatie.”
Kun je iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Mert, ik woon in Amsterdam en ik werk sinds februari bij de GVB.
Hoe ben je bij Roads terecht gekomen?
Ik was een tijdje werkeloos en ontving een uitkering. Voor een lange tijd zat ik veel thuis. Ik isoleerde me van de buitenwereld en ik deed heel weinig. Ik nam contact op met de ggz en kwam terecht bij Punt P (ook onderdeel van Arkin). Daar kreeg ik exposure therapie. Tijdens deze groepstherapie leer je jezelf bloot te stellen aan de dingen die je lastig vindt. Daar kwam ik in contact met een Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige (SPV). Door hem kwam ik bij Roads terecht. Daar begon ik met dagactiviteiten te doen en ik werd aan trajectcoach Ada gelinkt. Ik hield me bezig met fotografie tijdens de training Foto & Beeld. Dat is een excursie waarbij je in groepsvorm foto’s op verschillende plekken in de stad gaat maken. Vervolgens ga je aan de slag met Photoshop. Dat vond ik heel leuk om te doen.
Kun je wat vertellen over jouw traject?
Na het doen van verschillende dagactiviteiten ben ik als vrijwilliger aan de slag gegaan bij Roads. Ik gaf computerles aan mensen met een kwetsbare achtergrond. Via daar kwam ik terecht bij de Nieuwe Hemweg in de Houthavens. In dit gebouw zitten verschillende (sociale) ondernemingen. Mijn directe collega’s waren verantwoordelijk voor de facilitaire werkzaamheden van het gebouw, maar hadden ook een eigen onderneming, namelijk GRO Together. Dat is een circulair bedrijf dat oesterzwammen kweekt op koffie(dik) reststromen.
Naast facilitaire werkzaamheden deed ik ook de financiële administratie. Ik heb bedrijfsadministratie gestudeerd en het was interessant om dat na jaren weer op te pakken. Ik ben dankbaar voor het vertrouwen dat ik vanuit mijn twee bazen kreeg. De sfeer en de mensen waren ontzettend leuk. Mijn zelfvertrouwen groeide en ik kwam erachter dat ik juist wel onder de mensen kon zijn. Ik werd geaccepteerd zoals ik ben en mijn negatieve gedachten werden minder. Ik heb daar uiteindelijk drie jaar gewerkt. Voor het werk kreeg ik niet betaald, maar het heeft me heel goed geholpen.
Gedurende deze baan kreeg ik een lifestylecoach vanuit Roads, namelijk Pim. Hij gaf mij tips over gezonde voeding, sporten en de juiste mindset. De afgelopen drie jaar ben ik 30 kg afgevallen. Het was een grote uitdaging, zeker omdat tijdens de coronaperiode de sportscholen gesloten waren. Ik heb gelukkig veel wilskracht. Pim werd uiteindelijk mijn IPS trajectcoach. Met hem ging ik op zoek naar ander werk. Tijdens deze zoektocht kwam we de vacature van mijn huidige functie bij de GVB tegen. Het gaf mij veel zelfvertrouwen dat ik uit meerdere sollicitanten ben gekozen. Ik werk samen met vijf tot tien managers. Mijn rol is om mijn teammanagers te ondersteunen met verschillende taken, bijvoorbeeld op het gebied van personeel, klachtafhandeling en het opstellen van brieven.
Wat betekent werk voor jou?
Mijn werk zorgt voor sociaal contact. Bij de GVB kunnen ze goed omgaan met personeel. Daarnaast kan ik veel van mijn collega’s leren, zeker op sociaal gebied. Werk betekent voor mij zelfacceptatie. Mensen accepteren me zoals ik ben. Werk is werk en het is goed om bezig te zijn. Ik ben van nature heel rustig en ik twijfelde of mensen dat wel zouden accepteren. Bij de GVB is dat helemaal geen probleem.
Hoe kijk je naar jouw IPS coach?
Pim is een mensen-mens die mij op een professionele, duidelijke en vriendelijke manier heeft geholpen om uit te zoeken wat ik wil en kan, om me af en toe een spiegel voor te houden. Kortom: Pim heeft me op een zeer positieve wijze verder geholpen in mijn groeiproces en bij het vinden van een nieuwe baan. Roads is een prachtige organisatie. Het heeft me heel goed geholpen.
Mert is een gefingeerde naam, in verband met de privacy van de geïnterviewde.
Ook re-integreren met de hulp van een eigen coach?
De coach van Roads helpt je met persoonlijke aandacht. Menselijk, en tóch doelgericht.
Plan een kennismakingMark
Mark heeft een succesvol IPS-traject bij Roads gevolgd en deelt dit graag.
“Ik wil nu ook vooral genieten van het leven want dat is iets wat ik nu weer kan!”
Kun je iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Mark, ik ben 24 jaar en woon in Amsterdam-West. Ik werk vier dagen in de week bij een fruitbedrijf. Tijdens mijn studie muziek, iets wat mijn passie is, ontwikkelde ik depressieve klachten maar ik wist eigenlijk niet wat dit precies was. Toen ik op een gegeven moment zo depressief was, besloot ik dat ik iets moest gaan doen. Per toeval zag ik online een vacature bij een bedrijf dat fruitpakketten uitlevert aan bedrijven. Ik ben daar toen in de productie begonnen. Ook al voelde ik me tijdens dat werk een zombie en was ik erg ongelukkig, ik heb het toch nog een half jaar vol gehouden. Ik voelde me ook wel langzaam beter en op een gegeven moment kon ik aan de slag in een kantoorfunctie. Voor mijn gevoel ging het eigenlijk te goed en toen bleek dat ik een manische episode had. Daarna belandde ik weer in depressie en begon ik aan lithium (medicijn voor bipolaire stoornis) en ging ik ook veel sporten.
Hoe ben je bij Roads terecht gekomen?
Ik volgde al bij Roads een IPS traject voordat ik bij dit bedrijf startte. Mijn trajectcoach ondersteunde me bijvoorbeeld met het UWV en was vooral een luisterend oor. Een hele empathische persoon die me altijd graag wilde helpen, echt een enorme steun voor mij. Ik ben bij mijn coach terecht gekomen omdat ik bij Mentrum (ggz kliniek) in behandeling was voor mijn stoornis. Tijdens een vorige depressie is mijn coach meegegaan voor een gesprek met mijn HR manager. Het heeft ervoor gezorgd dat ik weer de eerste stap durfde te zeggen om aan de slag te gaan. Achteraf lijkt het dan mee te vallen maar dat moment zelf was heel lastig. Ook tijdens andere moment heeft hij me begeleid. Bijvoorbeeld tijdens een bezoek aan de bedrijfsarts en naar een plek waar ik muziek kon maken.
Wat betekent werk voor jou?
Werk betekent veel voor mij: het geeft me structuur, het dwingt me op een bepaalde tijd op te staan, ik heb een daginvulling en het geeft mij afleiding. Het heeft echt enorm bijgedragen aan mijn herstel. In het begin was ik op mijn werk helemaal niet open over mijn stoornis. Dat heeft echt tijd nodig gehad. Ik heb gelukkig een hele goede band met mijn leidinggevende en we zijn een soort vrienden geworden. Ik kan hem altijd bellen, zelfs in het weekend. Ik heb echt geluk gehad met mijn werkgever en manager. Beiden wilden ook echt dat ik eruit kwam. Daardoor ging ik met een prettig gevoel iedere dag naar mijn werk. Het werkt ook in hun voordeel omdat ik zelf ook hierdoor gestimuleerd werd om eraan te werken en weer op het juiste pad te komen. De wil vanuit de werkgever om voor iemand te zorgen is echt belangrijk. Uiteindelijk zorgt een gelukkige werknemer er ook voor dat hij of zij kan excelleren in wat hij of zij doet en hier heeft een bedrijf alleen maar profijt van. Op een gegeven moment zal ik mijn verhaal wel delen met andere collega’s. Ik vind het belangrijk dat ze geen verkeerde aannames over mij doen. Wanneer ze me langer en beter kennen, voel ik me veiliger om open te zijn tegenover hen.
Heb je ook veel aan je naaste omgeving?
Jazeker, ik heb ook veel steun gehad aan mijn familie en goede vrienden tijdens mijn depressie. Maar er zijn ook een heleboel mensen die er niets van snappen en daardoor er ook niet voor mij konden zijn.
Hoe kijk je naar jouw IPS coach?
Wat er voor mij bovenuit steekt als ik denk aan mijn coach is compassie. Het is echt iemand die graag wil dat het beter met je gaat en toegewijd is aan zijn cliënten. Er waren veel momenten dat ik me zo geholpen en daardoor erg opgelucht voelde dat ik hem daarvoor echt bewonderde. Ik vind dat echt een gave. Het is heel fijn een coach te kunnen hebben die je letterlijk meeneemt in de stappen die je gaat maken. Uiteindelijk doe je het zelf maar iemand die inzicht geeft in jouw handelen en twijfels bij jezelf wegneemt. Hierdoor worden dingen gewoon makkelijker. Ik ben daarom ook erg dankbaar voor alle steun van mijn coach.
Hoe zie je jouw toekomst?
Voorlopig blijf ik hier nog wel werken. Momenteel werk ik bij de klantenservice maar ik doe ook vaak administratief werk zoals het maken van prijsopgaves. In de toekomst wil ik me weer meer bezig gaan houden met muziek en ik ben nu ook bezig met het opzetten van een webshop. En ik wil nu ook vooral genieten van het leven want dat is iets wat ik nu weer kan.
Mark is een gefingeerde naam, in verband met de privacy van de geïnterviewde.
Rodney
Rodney heeft een succesvol IPS-traject bij Roads gevolgd en deelt dit graag.
“Werken maakt mij gelukkig en geeft mij voldoening.”
Kun je iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Rodney en ik ben 34 jaar. Ik woon sinds 2014 zelfstandig in Amsterdam. In mijn vrije tijd luister ik graag naar muziek. Ook maak ik Engelstalige hiphop en schrijf ik Nederlandstalige R&B teksten. Ik heb ook ambities om iets met acteren te doen. Ik heb mij aangemeld voor een kennismaking in het theater. Ze zijn bezig om een theaterstuk te maken over mensen met psychoses. Het repeteren duurt negen maanden en dan gaan ze het theaterstuk uitvoeren. Met mijn achtergrond vind ik dat heel interessant, dus wie weet. Ik heb ook al eens in een minifilm gespeeld. Liefde overwint alles, daar ging de film over. Ik kreeg er een kleine vergoeding voor, maar desondanks was het zeker de moeite waard. Muziek maken en acteren is een uitlaatklep. Ik vind het prettig om mijzelf creatief te uiten in de vorm van een ander personage. Het voelt als een goede therapiesessie.
Hoe ben je bij Roads terecht gekomen?
Voordat ik mijn huidige baan kreeg, volgde ik al een IPS-traject. Ik ben bij Roads terecht gekomen, omdat ik last had van meerdere psychoses. Ik sliep soms dagenlang niet en had last van hallucinaties. Mijn trajectcoach bij Roads was een luisterend oor en heeft mij geïnformeerd over de mogelijkheden. Samen met haar ben ik op zoek gegaan naar een betaalde baan. In de tussenperiode heb ik vrijwilligerswerk gedaan. Naast het doen van vrijwilligerswerk ben ik samen met mijn coach op zoek gegaan naar vacatures en ik heb op meerdere functies gereageerd.
Het is uiteindelijk gelukt om een betaalde baan te vinden. Ik kreeg een baan in de thuiszorg als huishoudelijke medewerker. Ik heb dat werk een aantal maanden gedaan. Helaas kreeg ik toen een terugval en ben ik voor de vijfde keer opgenomen. Deze opname voelt als de ‘beste’ keer, omdat ‘ie voelde als een echte eye opener.
Het werk als huishoudelijk medewerker vond ik niet heel erg uitdagend. Vervolgens ben ik aan de slag als klantenservicemedewerker bij Schiphol en later de Bijenkorf. Ook dat paste niet zo goed bij mij. Op een gegeven moment zag ik op de banenmarkt een flyer van Pantar. Dat leek mij heel interessant, omdat ik graag fysieke werkzaamheden verricht. Ik heb mijn contactgegevens achtergelaten. Later ben ik in contact gekomen met een tussenpersoon van het DWI bij Gemeente Amsterdam. Deze persoon stelde voor om te reageren op een vacaturen bij Sport & Bos van Gemeente Amsterdam.
Toen ben ik op gesprek geweest en dat verliep goed. Wel hadden ze een betere functie voor mij in gedachte, namelijk bij de Sporthallen. Ik heb namelijk een beveiligingsachtergrond en kan goed toezichthouden.
Wat betekent werk voor jou?
Met mijn baan bij de Sporthallen ben ik ontzettend blij. Het is een gezonde werkplek. Ik doe weer actief mee in de samenleving. Het werkt brengt mij ook sociale contacten. Mensen die ook geïnteresseerd zijn in sport, beweging en scholing. Ik ga nooit met tegenzin naar het werk. Het maakt mij gelukkig en geeft mij voldoening.
Heb je ook veel aan je naaste omgeving?
Jazeker, een hele fijne band met zus, broertje en moeder. We zien elkaar als vrienden. Mijn moeder staat open voor goede gesprekken, maar ook voor luchtige grappen.
Hoe kijk je naar jouw IPS coach?
Mijn IPS coach is er nog steeds voor mij. Het is makkelijk om bij haar mijn verhaal te doen en ze denkt altijd mee. Soms klop ik aan als ik iets niet weet, bijvoorbeeld over mijn salaris. Dan helpt zij mee om mijn doelen – wanneer mogelijk – te behalen.
Hoe zie je jouw toekomst?
Mijn toekomst ziet er uitdagend uit. Ik ben op dit moment bezig om een certificaat te behalen als stagebegeleider. Dan kan ik stagiaires begeleiden op mijn werk. Natuurlijk wil ik er financieel ieder jaar op vooruitgaan. Laatst heb ik een vast contract gekregen en dat in de coronaperiode! Ik hoop dat ik hier kan werken tot en met mijn pensioen. Natuurlijk ben ik nooit uitgeleerd, dus ik hoop dat ik opleiding en trainingen kan blijven volgen. Ik heb op dit moment een huisje, auto en een vast contract. Het enige wat ontbreekt is een vrouw en een kind!
Rodney is een gefingeerde naam, in verband met de privacy van de geïnterviewde.
Ook re-integreren met de hulp van een eigen coach?
De coach van Roads helpt je met persoonlijke aandacht. Menselijk, en tóch doelgericht.
Plan een kennismakingBrigitte
Brigitte heeft een succesvol IPS-traject bij Roads gevolgd en deelt dit graag.
“Ik ben op dit moment waar ik wil zijn.”
Kun je iets over jezelf vertellen?
Ik ben Brigitte, 45 jaar en ik woon al een aantal jaar samen in Delft. Ik heb twee bonuskinderen. In mijn vrije tijd houd ik van wandelen en zwemmen. Op dit moment werk ik in de zorgsector met hele fijne collega’s. Mijn leven zag er een tijd geleden heel anders uit. Door mijn doorzettingsvermogen en de steun van mijn IPS-trajectcoach ben ik er weer bovenop gekomen. Ik ben ontzettend trots op waar ik nu sta. Mijn einddoel was om mijn eigen geld te verdienen en dat doe ik nu met alle plezier.
Hoe ben je bij Roads terecht gekomen?
Toen ik mijn eerste psychose kreeg was ik 35. Ik was op dat moment al een lange periode werkloos waardoor ik mij ging afzonderen uit schaamte. Ik zag in een golfbeweging een eng gezicht op de muur verschijnen en had niet door dat dat niet normaal was. Uiteindelijk heb ik me vrijwillig laten opnemen. Na mijn ontslag uit de kliniek ging het een paar jaar goed. Totdat ik stress kreeg op mijn vorige werk. Ik liet me weer opnemen in de kliniek. Doordat de medicatie niet aansloeg, belandde ik opnieuw in een psychose. Toen ben ik bij Roads terecht gekomen. Tijdens de opname kwam mijn IPS-trajectcoach bij mij langs om te praten over hoe ik weer kon terugkeren in mijn baan.
Wat betekent werk voor jou?
Dat is best wel lastig om te beschrijven. Voor mij betekent het dat je lekker bezig bent en er voldoening uithaalt. Die voldoening is voor mij heel belangrijk. Daarnaast vind ik het sociale aspect van werk heel belangrijk. Een leuke werksfeer met fijne collega’s. Daarom ben ik zo gelukkig met mijn huidige baan.
Heb je ook veel aan je naaste omgeving?
Ja, dat heb ik zeker! Mijn broer heeft mij echt gesteund door dik en dun. Hij is er voor mij geweest toen ik mij liet opnemen in de kliniek. Op dit moment heb ik een lieve partner die van mijn verleden weet. Hij heeft heel veel geduld met mij. Ik heb één keer een terugval gehad en toen is hij aldoor positief gebleven.
Hoe kijk je naar jouw IPS coach?
Mijn IPS-trajectcoach is mijn rots in de branding geweest. Zij heeft onvoorwaardelijke steun gegeven in moeilijke tijden. Mijn coach is het hele traject positief gebleven en heeft mij gestimuleerd bij het vinden van een nieuwe baan. Na mijn ontslag uit de kliniek kreeg ik dagbehandeling en ben ik begonnen met re-integreren. Ik sprak regelmatig met mijn IPS-trajectcoach over hoe het ging, soms met mijn manager erbij. Mijn IPS-trajectcoach ging ook mee naar de bedrijfsarts. Dat gaf mij steun. Mijn bedrijfsarts en werkgever stelden het trouwens ook op prijs dat zij meekwam.
Hoe gaat het nu met je?
Het gaat nu heel goed met mij. Zoals ik eerder aangaf, heb ik één keer een terugval gehad. Dat was tijdens mijn huidige baan. Toen moest ik mij ziekmelden. Ik wilde snel weer aan het werk om mijn werkritme te blijven vasthouden. Mijn collega’s hebben wel een andere Brigitte gezien. Ik was niet helemaal mijzelf. De medicijnen zijn toen iets verhoogd en ik heb hulp gezocht in de GGZ. Toen is het eigenlijk vanzelf weer beter gegaan. Ik heb het natuurlijk wel goed in de gaten gehouden.
Mijn werkgever is heel tevreden over mij en ik krijg goede beoordelingen. Mijn sterke punten komen in deze baan naar voren. Zo ben ik niet zo goed met computers, maar dat hoeft bij deze baan ook helemaal niet. Ik ben op dit moment waar ik wil zijn. Ik zou tegen iedereen willen zeggen: “blijf volhouden.” Er gloort licht aan het einde van de tunnel. Er komen betere tijden aan. Ik hoop dat andere mensen hier kracht uit putten.
Brigitte is een gefingeerde naam, in verband met de privacy van de geïnterviewde.
Janna
Janna volgt een traject Werkfit en een traject Naar Werk vanuit het UWV bij Roads en is daar zeer tevreden over.
“Ik ben ontzettend blij dat ik nu zo goed op mijn plek zit bij een fijne organisatie en een leuk team”
Kun je iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Janna, 35 jaar. Voordat ik met Roads in contact kwam, kreeg ik schematherapie bij GGZ inGeest voor depressie en angststoornis. Al mijn hele leven heb ik hier last van, maar toen ik een HBO studie deed naast mijn fulltime baan, ging het echt mis. Ik belandde in een depressie en kwam thuis te zitten. Toen het wat beter ging, wilde ik graag meer structuur in mijn leven en werken aan mijn zelfvertrouwen. Een persoon bij GGZ inGeest tipte toen Roads.
Kun je wat vertellen over jouw project?
Toen ik bij Roads terechtkwam, kreeg ik direct Henriette toegewezen als trajectcoach re-integratie. Samen met haar heb ik gekeken naar passende dagbestedingslocaties. Er was bij Roads Print en Pixels nog een plekje vrij. Helaas werd het vooruitgeschoven door corona. In de eerste lockdown was Roads Print & Pixels een tijdje dicht, vervolgens werden de coronaregels opgesteld en mochten er maar weinig mensen op de vloer aanwezig zijn. Toen de maatregelen versoepelden, mocht ik gelukkig komen. Uiteindelijk heb ik in totaal een jaar administratieve taken uitgevoerd. In het begin heb ik grafische klussen opgepakt, maar ik kwam er al snel achter dat andere taken beter bij mij pasten.
Tijdens mijn traject heb ik samen met Henriëtte een beroepentest gedaan. Daar kwam uit wat ik verwacht had: administratief en zorg. Ook heb ik een training gedaan om mijn zelfbeeld te verbeteren. Mijn lage zelfbeeld stond behoorlijk in de weg op werk en privégebied. Toen ik op zoek ging naar een nieuwe baan, gaf Henriette feedback op mijn CV. Op den duur kwam er een werkervaringsplek vrij bij een ander bedrijf, maar dat voelde toch niet helemaal goed. Vervolgens heb ik gesolliciteerd voor een werkervaringsplek bij een andere zorgaanbieder en dat voelde gelukkig wel meteen goed. Fijn dat de werkgever ook op de hoogte is over waar ik vandaan kom. De uitslag van de beroepentest klopte, want ik doe nu administratieve taken voor een zorginstelling. Sinds juni heb ik een arbeidscontract en zal ik ook vaker met deadlines moeten omgaan. Ik ben benieuwd hoe dat gaat.
Wat betekent werk voor jou?
Werk betekent vooral werken aan zelfvertrouwen, structuur in mijn leven en weer meedoen in de maatschappij. Tijdens mijn depressie wilde ik heel graag, maar lukte het niet. Ik ben ontzettend blij dat ik nu zo goed op mijn plek zit bij een fijne organisatie en een leuk team.
Hoe kijk je naar jouw trajectcoach?
In het begin wist ik niet zo goed wat ik kon verwachten van Roads. Henriette stond altijd voor mij klaar. Een heel fijn persoon om als trajectcoach te hebben. Als er iets niet lukte, dan was dat ook niet erg. Tijdens de lockdown hebben we vaak gewandeld, want face to face contact was voor mij belangrijk.
Janna is een gefingeerde naam, in verband met de privacy van de geïnterviewde.
Ook re-integreren met de hulp van een eigen coach?
De coach van Roads helpt je met persoonlijke aandacht. Menselijk, en tóch doelgericht.
Plan een kennismakingNicky
Nicky doorloopt vanuit het UWV een werkfit traject bij Roads en is erg te spreken over de aanpak.
“Ik heb mezelf leren kennen en een nieuwe veiligheid ervaren.”
Kun je iets over jezelf vertellen?
Ik heb een achtergrond in de reclame. Daar ben ik in terecht gekomen na het afronden van mijn studie commerciële economie. Ik werkte op grote reclamebureaus en was daar helemaal op mijn plek omdat het een hele creatieve omgeving was. Waar ik in die periode achter kwam, was dat ik hoog gevoelig was en niet goed kon omgaan met de stress en deadlines. Zaken die in de reclamewereld vrij gewoon zijn. Ik kreeg toen het gevoel dat ik het werk wel wilde doen maar eigenlijk niet in die wereld paste.
Hoe ben je bij Roads terecht gekomen?
Doordat ik heel hard werkte in de reclame kreeg ik een burn-out en ben ik in de WIA terecht gekomen. Ik was aan het re-integreren via een bureau en in die tijd merkte ik ook dat ik bepaalde zaken uit mijn jeugd niet goed verwerkt had. Daarvoor was ik gelijktijdig in therapie. Hierdoor lukte het niet om goed te re-integreren. Er werd namelijk geen rekening gehouden met mijn kwetsbaarheden. Daardoor heb ik toen besloten het traject op te schorten. Ik wilde echt graag weer aan de slag en was ook overtuigd van mijn talenten maar werd er ook wanhopig van dat het niet lukte.
Op een gegeven moment ben ik in contact gekomen met Print & Pixels (sociale firma van Roads). Ik ben toen in gesprek gegaan met een trajectcoach in Haarlem over hoe ik wél kon re-integreren ondanks mijn angsten en onzekerheid. Door een traject te starten en aan de slag te gaan bij Print & Pixels kwam ik erachter dat het belangrijk voor mij is om bezig te zijn. Het werd toen ook duidelijk dat ik niet meer de reclame in wilde.
Wat heb je tijdens je traject gedaan?
Ik heb een werkfit traject gevolgd en hierdoor ontdekte ik dat ik wat wilde doen met mijn ervaringsdeskundigheid. Daar zou ik veel meer zingeving uithalen. Via het UWV ben ik een opleiding coaching en counseling gaan doen. En hier ben ik onlangs voor geslaagd! Ik heb daarna een stage gelopen en dat gaf direct voldoening en zingeving. Ik ben echt weer tot leven gekomen. Ik zit weer lekker in mijn vel en dat voelt heel goed. Werk als onderdeel van herstel is voor mij van onschatbare waarde.
Wat betekent werk voor jou?
Ik ben heel blij dat ik uiteindelijk via Roads kon re-integreren. Het feit dat zij de mens met hun kwetsbaarheden zien, zonder dat het afbreuk doet, is echt hun usp. Roads laat de cliënt de regie nemen en toont ook duidelijk wat je valkuilen zijn. Maar remt mij ook af als ik te hard ga. Iets wat ik bij het andere re-integratiebureau niet vond. Bij Roads ben je echt meer dan je kwetsbaarheden. Dat heeft me heel veel gegeven.
Hoe zie je de toekomst nu?
Ik heb mezelf leren kennen en een nieuwe veiligheid ervaren. Ik had echt die angst weer volledig op te gaan in iets en dan weer een terugval te krijgen. Die angst is bijna helemaal weg nu. Roads heeft me alle bouwstenen gegeven om op dit punt te komen, op een veilige manier. Ik ben trots op wat ik bereikt heb en ga de toekomst met zelfvertrouwen en zin tegemoet.
Nicky is een gefingeerde naam, in verband met de privacy van de geïnterviewde.
Ook re-integreren met de hulp van een eigen coach?
De coach van Roads helpt je met persoonlijke aandacht. Menselijk, en tóch doelgericht.
Plan een kennismakingAppie
Appie heeft via Roads een opleiding tot ervaringsdeskundige gevolgd en is daar erg blij mee.
“Ik had eigenlijk nooit kunnen dromen dat ik op dit punt zou komen.”
Kun je iets over je achtergrond vertellen?
Mijn naam is Appie, ik ben 35 jaar en heb een Marokkaanse achtergrond. Ik heb een verleden waarin ik dakloos was, veel in de stad heb rondgezworven en verslaafd was. Daarnaast heb ik ook zeven jaar in de gevangenis gezeten. Ik ben nu in herstel en heb sinds een jaar een eigen woning. Met mijn achtergrond ondersteun ik nu anderen die bijvoorbeeld in crisis zitten. Ik kan wel zeggen dat ik momenteel heel positief in het leven sta.
Hoe ben je bij Roads terecht gekomen?
Ik was voorheen al cliënt binnen Arkin en op een gegeven moment ben ik gekoppeld aan mijn trajectcoach. Zij is voor mij aan de slag gegaan zodat ik ‘Howie the Harp’, de opleiding tot ervaringsdeskundige, kon gaan volgen. Mijn coach heeft er veel aan gedaan om dit gesubsidieerd te krijgen. Dat is gelukt en daarom loop ik nu drie dagen per week stage. Van cliënt ben ik ineens werknemer geworden. Dat voelt heel goed. Ik ben een van de weinigen en dat is best bijzonder. Dit is zeker ook te danken aan het goede en intensieve contact met mijn trajectcoach.
Wat heeft jouw coach voor jou betekend?
Vooral veel ondersteuning en mij de hoop gegeven dat het goed zou komen. Ze heeft alles op alles gezet om de opleiding voor mij te regelen. Daar was ik erg blij mee.
Je leven is dus behoorlijk veranderd?
Ja absoluut. Ik heb nu een dak boven mijn hoofd, ben niet meer verslaafd en geniet van de kleine dingen in het leven. Het is echt een openbaring dat ik andere mensen kan helpen met hetgeen wat ik zelf heb meegemaakt. Ik had eigenlijk nooit kunnen dromen dat ik op dit punt zou komen.
Hoe zie jij de toekomst?
Ik hoop dat mijn stage wordt omgezet naar een dienstverband. Het is voor mij echt een roeping mensen te helpen en ik haal er veel voldoening uit. Ik weet precies hoe iemand zich voelt, maak makkelijker contact met cliënten en ik bied graag een luisterend oor. Ik ben natuurlijk nog steeds in herstel maar door iemand te helpen, help ik mezelf er ook mee.
Waar ben je het meest trots op?
Ik vind dat lastig te omschrijven maar het feit dat ik bijvoorbeeld al twee jaar clean ben. Dat had ik nooit kunnen dromen. Ik kan die blijdschap nog niet helemaal voelen want het voelt soms wat onrealistisch. Ik merk wel dat de mensen om mij heen erg trots op mij zijn.
Ook re-integreren met de hulp van een eigen coach?
De coach van Roads helpt je met persoonlijke aandacht. Menselijk, en tóch doelgericht.
Plan een kennismakingNadya
Nadya volgt een IPS-traject bij Roads en is daar zeer content over.
“Werk betekent voor mij dat ik een bijdrage kan leveren aan de maatschappij.”
Kun je iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Nadya en ik woon sinds 2016 in Amsterdam, na een onvrijwillige verhuizing uit de Haarlemmermeer, waar ik met mijn gezin 30 jaar prettig heb gewoond. Ik heb twee volwassen kinderen, een zoon van 23 jaar en een dochter van 21 jaar. Op dit moment werk ik drie dagen per week als vrijwilliger bij het Clip, cliënt gestuurde informatiepunt, een onderdeel van de Regenboog Groep (het socialer maken van kwetsbare Amsterdammers). Naast mijn perioden van betaald werk afgelopen 5 jaar blijf ik werkzaam als vrijwilliger bij deze organisatie met alle passie en betrokkenheid.
Hoe ben je bij Roads terecht gekomen?
In 2019 ging het psychisch niet goed met mij. Ik raakte depressief en had suïcidale gedachten. Ik ben een aantal keren opgenomen in een kliniek van het Mentrum. Deze opnamen waren altijd een twijfelgeval omdat ik mijn gevoel en gedachten goed kon verwoorden. Het dagelijks functioneren verliep redelijk, ik probeerde de structuur te behouden, deed de boodschappen, zag er goed verzorgd uit en had een fijn netwerk. Kortgezegd: mijn depressie, psychische kwetsbaarheid was niet aan de buitenkant te zien. Tussen de verplichtingen door, kroop ik onder het dekbed en wilde alleen maar slapen en rust in mijn hoofd. Deze suïcidegedachten beheersten mijn leven; een laag zelfbeeld, labiliteit en geen zelfvertrouwen. Het doel was niet uit het leven te stappen, want ik had veel om voor te leven. Ik wilde alleen rust in mijn hoofd. In augustus 2020 ging het bergafwaarts en ben ik paar keer door de ambulance opgehaald vanwege diverse suïcidepogingen. Ik verbleef vanaf september 2020 in de kliniek aan de 1e Constatijn Huygenstraat. Ik mocht direct naar een open afdeling. Helaas sloeg de medicatie niet aan en na een aantal heftige gesprekken met mijn behandelteam aan de Domselaerstraat (Mentrum) en mijn familie ben ik overgeplaatst naar een psychiatrisch kliniek in Blaricum, verbonden aan het Tergooi ziekenhuis. Ik kwam namelijk in aanmerking voor een ECT-behandeling. Bij ECT (elektroshocktherapie wordt met kleine stroomstoten een soort epileptische aanval in de hersenen opgewekt. Het wordt vooral toegepast bij mensen met een ernstige depressie. Ik heb deze behandeling als zeer schokkend ervaren, onder andere de bijwerkingen waren heel naar. Maar deze therapievorm sloeg wel aan.
Na mijn prettige doch intensieve opname van twee maanden in het Gooi, kreeg ik een intensieve behandeling bij Mentrum. Ik wilde zo snel mogelijk weer aan het werk. Een trajectcoach vanuit het disciplinaire team heeft mij in contact gebracht met Roads. Op het Obiplein kon ik aan de slag als receptioniste. Dit was geen baan voor mij, want ik miste de uitdaging en ik wilde meer dan één dagdeel werken. Ik werd toen snel gekoppeld aan Rian Temmen (IPS-trajectcoach van Roads).
Kun je wat vertellen over jouw traject?
Met Rian heb ik medio juni 2021 regelmatig gesprekken gehad. Ik was vrij zelfredzaam en actief met solliciteren naar betaald werk. Af en toe stuurde ik mijn motivatiebrief naar haar voor een kritische input. Een keer heb ik haar gevraagd mee te gaan naar een sollicitatiegesprek bij Jellinek voor een kantoorfunctie. Ik wilde tijdens het gesprek in alle openheid communiceren over mijn psychische bagage. Rian was ook bereid een proefplaatsing te introduceren. Ik heb regelmatig last van het stigma, een onprettig label dat je opgeplakt krijgt. Dat heeft met name te maken met hoe de omgeving reageert, maar ook wat het doet met mijn zelfbeeld.
Wat betekent werk voor jou?
Werk betekent voor mij dat ik een bijdrage kan leveren aan de maatschappij. Het geeft mij een gevoel van meedoen en ik haal er veel energie uit. Ik ben trots op de gemeente Amsterdam. Er is een enorm aanbod van maatschappelijke organisaties voor kwetsbare Amsterdammers.
Hoe kijk je naar jouw IPS coach?
Heel positief. Rian is een zeer prettig persoon, het klikte vanaf het eerste gesprek. Zij beoordeelt niet, kan goed luisteren en houdt mij scherp. Ook stelt ze de juiste vragen en probeert mij af te remmen als ik te snel wil. Om een voorbeeld te noemen: er was laatst een interne vacature voor 22,5 uur als ervaringsdeskundige/projectmedewerker. Ik heb mijn mitsen en maren aangegeven en twijfelde erover om te solliciteren. Rian merkte terecht op: je doel is een baan voor 32 uur, is dit echt wat je wil? Past deze functie wel bij jou?
Hoe zie je jouw toekomst?
Deze ligt voor mij open. Ik hoop dat ik zo snel mogelijk een uitdagende betaalde baan krijg waar ik voldoening uit kan halen. Inmiddels heb ik mij aangemeld voor de TOED-opleiding (Training Opleiding Ervaringsdeskundigheid). Ik wil mijn eigen ervaringen als cliënt in de psychiatrie inzetten om anderen te helpen. Mijn bijdrage is waardevol als ik cliënten de steun kan geven die gebaseerd is op herkenning.
Nadya is een gefingeerde naam, in verband met de privacy van de geïnterviewde.
Ook re-integreren met de hulp van een eigen coach?
De coach van Roads helpt je met persoonlijke aandacht. Menselijk, en tóch doelgericht.
Plan een kennismakingDenzell
Denzell volgt een IPS-traject bij Roads en is daar zeer tevreden over.
“Werk geeft mij structuur in mijn leven en het is goed voor mijn geestelijke gezondheid”
Kun je iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Denzell en ik woon sinds 1991 in Nederland, ik kom oorspronkelijk uit West-Afrika. Een burgeroorlog brak uit in mijn land en toen ben ik gevlucht en heb ik in Nederland asiel aangevraagd. Ik heb toen een korte tijd in AZC Echt gewoond. Familieleden woonden al in Amsterdam en via hen heb ik een verblijfsvergunning gekregen. Ik ben naar Amsterdam verhuisd en kreeg een baan bij een uitzendbureau. Daar heb ik negen jaar gewerkt.
Hoe ben je bij Roads terecht gekomen?
Ik heb bij veel uitzendbureaus gewerkt, maar ik wilde meer geld verdienen en vooral snel. Ik besloot om in drugs te gaan handelen, de grootste fout die ik heb gemaakt. Op den duur ben ik gepakt door de politie en kwam ik twee en een halfjaar vast te zitten. Dat veranderde alles. Toen ik vrij kwam, was ik mijn woning kwijt en had ik geen inkomen. Toen kwam ik zelf in aanraking met harddrugs. Ik begon heroïne en cocaïne te gebruiken, ook al was het niets voor mij. Maar je kunt niet op de een of andere dag stoppen met heroïne. Toen heb ik hulp gevraagd aan een maatschappelijk werker en zij heeft mij doorverwezen naar Jellinek. Het was een lang proces.
Gelukkig kreeg ik tijdens mijn nazorgbehandeling een woning. Dat gaf mij houvast. Ik kwam in aanraking met Roads en werd vrijwilliger bij de Kwekerij in Osdorp. Ik wilde graag hulp met het vinden van een betaalde baan, zodat ik niet meer afhankelijk was van een bijstandsuitkering. Ik werd in contact gebracht met mijn IPS-trajectcoach Eline.
Hoe kijk je naar jouw traject?
Eline heeft mij geholpen met solliciteren en ik werd al snel bij een bedrijf aangenomen. Het was een uitzendcontract met een vast aantal uren. Uiteindelijk zat ik hier niet op mijn plek. Wel merkte ik dat het fijn was om iedere dag een bezigheid te hebben. Ik ben toen verder gaan solliciteren samen met Eline. Al snel zag ik een vacature bij het huidige bedrijf waar ik nu werk. Drie dagen later kreeg ik bericht dat ik op gesprek mocht komen. Ik heb nu een jaarcontract met uitzicht op een vast contract.
Wat betekent werk voor jou?
Ik werk op de vloer samen in een heel gezellig team met acht andere jongens. Ik ga nooit met tegenzin naar mijn werk. Werk geeft mij structuur in mijn leven en het is goed voor mijn geestelijke gezondheid. Natuurlijk geeft het mij ook minder financiële stress.
Hoe kijk je naar jouw IPS coach?
Ik ben heel tevreden over Roads. Eline heeft mij super goed geholpen. Alle doelen die ik met haar heb opgesteld, zijn behaald. Als ik een sollicitatiegesprek had, ging zij met mij mee. Dat voelt vertrouwd. Zonder haar was het waarschijnlijk niet zo snel gegaan.
Hoe zie je jouw toekomst?
Ik zie de toekomst rooskleurig. Mijn doel is om mijn thuisland te bezoeken. Daarom wil ik iedere maand een bedrag opzij zetten. In het verleden heb ik een fout gemaakt, maar daar heb ik afscheid van genomen.
Denzell is een gefingeerde naam, in verband met de privacy van de geïnterviewde.
Ook re-integreren met de hulp van een eigen coach?
De coach van Roads helpt je met persoonlijke aandacht. Menselijk, en tóch doelgericht.
Plan een kennismakingAnthony
Anthony volgt een IPS-traject bij Roads en is daar zeer tevreden over.
“Door mijn traject gaat het veel beter met mij en is mijn zelfvertrouwen gegroeid.”
Kun je iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Anthony en ik woon sinds acht jaar in Amsterdam. Als kind had ik als droombaan om chef-kok te worden in een restaurant. Ik was vijf jaar en vroeg voor mijn verjaardag niet het ‘normale’ speelgoed, maar kookspullen, bijvoorbeeld een mixer, pan en bakvormen. Toen ik ouder werd, realiseerde ik me dat werken als kok fysiek zwaar is en dat niet per se bij mij past. Echter, heb ik wel vijf jaar in een restaurant gewerkt maar dan als ober. Dat vond ik heel leuk, want er heerste echt een familiesfeer.
Hoe ben je bij Roads terecht gekomen?
Na een lange vakantie in Azië merkte ik dat ik mij niet goed voelde. Ik meldde mij een aantal keer ziek en kreeg een schuldgevoel naar mijn collega’s. Ik besloot om een andere baan te zoeken. Op dat moment kreeg ik een bericht van een kennis en hij vertelde mij dat een rijke familie op zoek was naar een privé kok. Het was een droom die uitkwam. Overdag maakte ik de lunch en ’s avonds verzorgde ik het diner. Daarnaast deed ik de boodschappen. Maar helaas zat ik nog steeds niet lekker in mijn vel. Ik had tijdens mijn werkzaamheden veel vrije tijd en dacht veel na. Ik piekerde veel over mijn cv, want ik had niet veel ervaring en zat daarmee in mijn maag. Ook had ik geen inspiratie om nieuwe gerechten te bedenken. Mijn contract liep af en ik besloot samen met mijn baas om die niet te laten verlengen. Ik was overwerkt. Het plan was om naar India te gaan en daar een cursus Yogaleraar te volgen. Deze vakantie zou in het teken staan van zelfontwikkeling. Toen kwam in maart 2020 de coronapandemie en dat betekende dat ik deze reis niet kon maken.
Vanaf dat moment ging mijn psychische gezondheid achteruit. Voor mijn gevoel vielen mijn dromen in duigen, mijn cv was niks waard en ik wist niet wat ik moest doen. Ik belandde in een depressie en kwam bij Arkin terecht.
Kun je wat vertellen over jouw traject?
Via Arkin werd ik doorverwezen naar het NPI en daar kreeg ik schemagerichte therapie. Mijn diagnoses zijn borderline en adhd, maar dat is nog niet 100% vastgesteld. Daarnaast kamp ik met een wietverslaving. Voor deze verslaving ben ik doorverwezen naar het Jellinek Outreached Team. Hier kreeg ik Eline aangewezen als trajectcoach. Na verschillende gesprekken bleek dat werk ook een positieve bijdrage zou kunnen leveren aan mijn herstel. Allereerst zijn we ons gaan oriënteren op de arbeidsmarkt en bekijken van de mogelijkheden. Samen hebben we geprobeerd om mijn hoge verwachtingen beter te kaderen. Door mijn verschillende interesses, lage zelfvertrouwen en mijn ervaring is het voor mij lastig om actief aan de slag te gaan. Tijdens deze zoektocht kwamen we erachter dat mijn ziektewet afliep. Ik had twee keuzes: solliciteren of in de bijstand terechtkomen. Door een bijstandsuitkering zou ik er financieel op achteruitgaan, dus het was het laatste zetje dat ik nodig had om te gaan solliciteren. Ik werk nu als front office medewerker in een hotel.
Wat betekent werk voor jou?
Ik ben dankbaar voor waar ik nu ben. Het grootste probleem was mijn mindset en daar ben ik mee aan de slag gegaan. Het is niet mijn droombaan, maar het is een eerste stap. Werk geeft mij zelfvertrouwen. Op mijn huidige werk vind ik de sfeer, de mensen en de mogelijkheid om een netwerk op te bouwen leuk. Daarnaast ben ik altijd bezig met zelfontwikkeling. Ik neem een kijkje op andere afdelingen wat ik daar kan leren.
Hoe kijk je naar jouw IPS coach?
Door mijn traject gaat het veel beter met mij en is mijn zelfvertrouwen gegroeid. Ik ben Eline ontzettend dankbaar voor haar begeleiding tijdens mijn zoektocht.
Hoe zie je jouw toekomst?
Als je vraagt aan mij wat ik in de toekomst graag zou willen doen, dan heb ik daar geen antwoord op. Ik ben blij dat ik nu eindelijk een richting kan kiezen. Voor nu wil ik niet meer in de ziektewet terechtkomen. Ik kan nu zelf dingen oplossen, zonder in mijn problemen verstrikt te raken.
Anthony is een gefingeerde naam, in verband met de privacy van de geïnterviewde.
Ook re-integreren met de hulp van een eigen coach?
De coach van Roads helpt je met persoonlijke aandacht. Menselijk, en tóch doelgericht.
Plan een kennismakingSamenwerken met Roads