Ervaringsverhalen dagbesteding

Serge werkt met veel plezier bij Roads Ateliers.

“Als ik dit niet zou hebben, dan ben ik veel thuis en zou het bergafwaarts met mij gaan.”

Kun je iets over jezelf vertellen? 

Mijn naam is Serge, ik ben een gescheiden vader van twee kinderen. Op dit moment werk ik in de ochtend bij Roads Ateliers aan textielproducten. Hoe ik bij Roads terechtgekomen ben, is eigenlijk een hele lange geschiedenis. Toen ik jonger was raakte ik in contact met Roads. Later toen ik een burn-out kreeg ben ik opnieuw bij Roads terechtgekomen. Als eerst bij de locatie De Meerstek in Hoofddorp. Ik kwam daar aanvankelijk voor de gezelligheid, maar uiteindelijk heb ik patronen leren tekenen voor textielproducten. Denk aan bijvoorbeeld de patronen van de knuffelbeesten. Gaandeweg heb ik leren naaien, dankzij activiteitenbegeleider Jakelien. Ik heb namelijk geen achtergrond n textiel. In het begin durfde ik nog niet achter de naaimachine te kruipen en nu maak ik producten. Mijn eerste naaiproject waren de oortjes van een knuffelbeest. Toen corona kwam ben ik gestart met het naaien van mondkapjes.

Wat betekent het werken bij Roads Ateliers voor jou?

Het allerbelangrijkste is dat ik hier onder de mensen ben. Maar ik vind het ook belangrijk om iets zinnigs te doen op een duurzame manier. We recyclen hier namelijk ontzettend veel spijkerbroeken. We voorkomen hier dat deze worden weggegooid. Daarnaast hangt hier een gezellige sfeer. Als ik dit niet zou hebben, dan ben ik veel thuis en zou het bergafwaarts met mij gaan.

Wat vind je het allerleukst om te maken?

Ik ben nu bezig met kussentjes van oude spijkerbroeken. Dat vind ik heel erg leuk! Het is simpel om te maken, maar het levert een mooi resultaat op. Daarnaast ben ik thuis veel aan het maken van spijkerbroeken. Als ik daar vragen over heb, dan leggen ze het hier uit. Ik had laatst gordijnen gekocht via marktplaats, maar die waren veel te lang. Toen heb ik met hulp van Roads Ateliers deze kunnen inkorten en dat geeft een trots gevoel.

Wat is jouw favoriete moment van de dag?

Ik ben dol op de koffie hier! Maar het fijne is dat je even een praatje kunt maken. Het is heel losjes en de groepsdynamiek voelt goed. Dat heb je niet als je thuis zit.

Wat zou je verder nog willen leren?

Ik wil zeker verder gaan met het maken van textielproducten. Het liefst wil ik verder met het ontwerpen  van producten van oude spijkerbroeken. Maar wel zo creatief mogelijk, geen saaie collectie.

Elizabeth is al 10 jaar receptioniste.

“Het werk hier heeft me ontzettend veel gebracht.”

Kun je iets over jezelf vertellen?

Mijn naam is Elizabeth en ik ben 50 jaar oud. Ik werk al ruim 10 jaar achter de receptie bij een zorginstelling. Ik zit hier twee dagen per week en voer werkzaamheden uit als de telefoon aannemen, mails beantwoorden, mensen welkom heten en medewerkers informeren dat hun gasten er zijn. Een baan waarin ik genoeg te doen heb.

Hoe ben je bij deze baan terecht gekomen?

Ik was in het verleden zwaar depressief en psychotisch en ben daarvoor ook enkele maanden opgenomen geweest. Na die periode kreeg ik een trajectcoach toegewezen en via deze coach ben ik hier terecht gekomen. In het begin vond ik het heel lastig om bijvoorbeeld de telefoon op te nemen en überhaupt naar buiten te gaan. Door het werk hier kon ik dit overwinnen. Het werk hier heeft me dan ook ontzettend veel gebracht.

Is structuur belangrijk voor je?

Jazeker en dat geeft dit werk me. Thuis heb ik twee kinderen met ADHD en PDD-NOS (ontwikkelingsstoornis). Zij hebben veel structuur nodig en dat geldt voor mij ook. Daarnaast vind ik contact met mensen erg prettig en dat vind ik ook in deze baan.

Heb je bepaalde toekomstplannen?

Ik werk hier inmiddels dus al meer dan tien jaar en ik heb ook al een TOED (trajectopleiding ervaringsdeskundige) gedaan. Ik wil daar wel wat mee gaan doen in de toekomst. Daarnaast wordt mij hier de mogelijkheid geboden een opleiding bij het ROC te gaan doen op het gebied van receptiewerk. Dit is op niveau 2 en ik bekijk nu of dit iets voor mij zou zijn. Het makkelijke is dat ik dan de stage op mijn huidige werkplek kan doen. Na het afronden van de opleiding kan ik soortgelijk werk bij een ander bedrijf gaan doen. Dat zou ook betekenen dat het een betaalde baan wordt.

Zet jij momenteel je ervaringsdeskundigheid al in?

Jazeker! Een keer in de week zet ik deze in tijdens de inloop op de donderdagen. Dan kom ik in contact met deelnemers die met soortgelijke problematiek kampen of hebben gekampt.

Als je terugkijkt op de afgelopen 10 jaar hoe zie dit dan?

Toen ik hier begon, was mijn een leven een grote puinhoop, ik was echt een mess. Mijn kinderen hadden ook erg veel last van de spanningen die ik ervaarde. Nu heb ik weer rust en structuur gevonden en het gaat nu veel beter met mij én met mijn kinderen. Ik zie de toekomst dan ook rooskleurig in en wellicht komt er nog een mooie baan op mijn pad.